چالشهای جهانی زباله های الکترونیکی

چالشهای جهانی زباله های الکترونیکی

شرکتهای بزرگ تولیدی گوشی های موبایل سالانه میلیونها گوشی و قطعات را بفروش میرسانند. بسیاری از مصرف کنندگان سالانه اقدام به تعویض گوشی تلفن خود میکنند در حالی که هنوز گوشی آنها قابل استفاده میباشد. بعضی ها هم به علت آسیب دیدگی شیشه موبایل یا مشکلات نرم افزاری آنها را به کناری رها کرده و اقدام‌ به خرید نوع جدید این دستگاهای الکترونیک میکنند و این اتفاق روزانه برای کامپیوترها، تلوزیونها، دستگاهای گیرنده دیجیتال، LED و LCD ها تکرار میشود که باعث چالشهای جهانی زباله های الکترونیکی شده است.

مصرف گرایی و استفاده از تکنولوژیهای جدید عطش غیر قابل کنترلی در مردم بوجود آورده است اما عاقبت با این دستگاهای فرسوده و قدیمی چه باید کرد؟ دیگر دورانی که مردم یک دهه از یک تلوزیون یا رادیو استفاده میکردند گذشت و امروز هر ساعت اختراعی اتفاق می افتد و شرکتهای تولیدی با تبلیغات گسترده اقدام به فروش این گجتها میکنند.

دستگاه های فرسوده به کناری میروند و بلا استفاده میشوند. این دستگاها که در جایگاه زباله قرار میگیرند آیا واقعا زباله هستند؟ روزگاری برای ساخت این تجهیزات مقدار زیادی فلزات ارزشمند از قبیل پلادیوم، روی، مس طلا… استفاده شده است و این مواد حاصل صرف هزینه زیاد استخراج از معادن، معدن کاوی و حتی اکتشاف نفت از اعماق زمین و تبدیل به مواد اولیه بوده است. آیا رها کردن آنها یا دفن انها بعنوان زباله عمل درستی است؟ آمارهای جهانی نشان از افزایس تولید زباله های الکترونیک را در دهه گذشته داده اند اما بسیاری از کشورها هنوز برنامه مشخصی برای چگونگی رفتار با این دستگاها تعیین نکرده اند و این تصمیمات هنوز در دست بررسی و گفتگو است. طبق اعلام یک شرکت سازنده پرینتر، هزینه خرید کارتریج و تعمیر یک‌ دستگاه پرینتر بالاتر از خرید یک دستگاه نو می شود و به همین دلیل مشتری علاقمند به جایگزینی دستگاه نو با دستگاه قبلی هستند در حالی که دستگاه قبلی هنوز قابل استفاده است. هزینه قطعات و مصرف جوهر قابل توجیه نیست و خرید دستگاه جدید مقرون به صرفه تر است.

اخیرا فیس بوک و واتس اپ اعلام نمودند که دیگر امکان بروز رسانی اپلکیشنها در برخی گوشی ها برای آنها ارائه نمیکنند. همین باعث شد تعداد زیادی از هواداران Blackberry اقدام به جایگزینی گوشی کنند. همه این تغیرات زودهنگام نتایج جدی را متوجه آلودگی هوا، آلودگی محیط زیست، آلودگی آب و خاک یا حتی نقض حریم شخصی افراد کرده است. آلودگی هوا از سوزاندن‌ و ذوب این دستگاها توسط دورگردها حاصل میشود و یا با دفن ناایمن این دستگاها در حاشیه شهرها یا رودخانه ها. غیر از شیشه که درساخت این دستگاها الکترونیک بکار رفته است بقیه مواد قطعا آلوده کننده محیط زیست و خطرناک هستند.

عمر مفید کوتاه این دستگاه ها تولیدکنندگان را تشویق به تولید انبوه آنها و فراهم کردن شرایط استفاده برای همه کاربران‌ کرده است و همین امر سبب اصلی حجم عظیم تولید این زباله ها است. کشورهایی مانند ایالت متحده امریکا سالانه مصرف کننده بیش از ۲۰۰ میلیارد دلار از این دستگاهای الکترونیک هستند اما فقط ۱۲% از کل این حجم مصرف مورد بازیافت قرار میگیرند و حجم بزرگی از وسایل در انبارها رها شده یا بصورت زباله دفن‌ میشوند که باعث چالشهای جهانی زباله های الکترونیکی میگردد. چه کسی بیاد میاورد که با اولین گوشی تلفن بیسیمش و حتی موبایلش‌ چه‌کار کرده؟ این چرخه دچار پیچیدگیهای بسیاری شده است طبق آمارهای سازمان ملل متحد تنها در سال ۲۰۱۷ قرار به انهدام ۵۰ میلیون تن زباله بوده است که این پیش بینی محقق نشده است . اما نه‌میتوان‌ مصرف کنندگان را مورد ندامت قرار داد و نه خطا را بر دوش تولید کنندگان گذاشت. همگی به نوعی در این چرخه سهیم هستیم.

حال راه حل هایی برای این نقصان وجود دارد که میتوان با پیروی از آنها از تهدید بزرگ‌تر رهایی یافت. بعنوان مثال؛ سپردن بخشی از مسولیت بازیافت زباله‌های الکترونیک به شرکتهای متخصص در این امر و بهره گیری از مشاره حرفه ای آنها ( زیرا شهرداریها به تنهایی نمیتوانند نقش‌مستقیم ایفا کنند ) ویا تشویق جامعه به استفاده بهتر و یا واگذاری دستگاهای قابل استفاده به مراکز مورد نیاز.

چالشهای جهانی زباله های الکترونیکی

منبع: نشریه اتلانتیک

ترجمه: ح مقصودی